Jak co wtorek publikuję odpowiedzi na pytania dotyczące Ruchu Szensztackiego, oparte na książce o. Niehausa "200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego". Samej książki (jeszcze) nie posiadam, dlatego odpowiedzi opieram o wiadomości ze strony Schoenstatt Movement of San Antonio.
64. Czym jest sanktuarium serca?
Sanktuarium Serca jest to serce, w którym zamieszkała MTA z tymi samymi
łaskami, jak w Sanktuarium, poprzez osobisty związek z Szensztackim Przymierzem
Miłości. Przez przymierze chrztu dostępuje się udziału do życia w łasce, które
czyni z nas miejsce gdzie mieszka Bóg oraz świątynię Ducha Świętego (zob Rz 5,5
i 1 Kor 3,16). Ze względu na to, że Przymierze Miłości jest Maryjną formą
odnowienia przymierza chrztu, nadaje ono również nowe znaczenie i witalność dla
nas samych jako osób poświęconych Bogu. Poświęcenie sanktuarium serca może być
przeprowadzone bezpośrednio lub pośrednio. W sposób pośredni odbywa się poprzez zawarcie
Przymierza Miłości z MTA, gdyż właśnie wtedy łączymy się osobiście ze
strumieniem życia i łaski płynących z Sanktuarium. Poświęcenie może również
nastąpić w sposób bezpośredni, jako osobny akt poświęcenia, jak uczyniło to
wiele rodzin i osób świeckich, podczas ostatnich miesięcy swojej obecności o.
Kentenicha w Milwaukee w 1965 roku. Poświęcenie to może zrodzić się z docenienia stale wzrastającej działalności Maryi w sercu jako sanktuarium, wynikać ze szczerej chwilowej potrzeby, aby zaprosić Ją wprost do zamieszkania w sercu lub też kształtować się przez pewien czas duchowego wzrostu, zwykle obejmujące unikalny charakter czyjegoś serca i misji.
65. Czym są kapliczki przydrożne i “Sanktuaria MTA”?
Kapliczki przydrożne
mogą mieć różną wielkość: od prostych przydrożnych symboli lub znaków w
ogrodzie, po niewielkie kapliczki. Mniejsze wersje często wyrażają pragnienie
osoby, rodziny lub grupy, aby uwidocznić wizerunek MTA w ich sąsiedztwie lub
okolicy. Przypominają gościom i przechodniom o Bogu i modlitwie. Większe
kapliczki przydrożne często stanowią lokalne centrum gromadzenia się grup
lub Rodzin Szensztackich, gdzie nie ma sanktuarium filialnego. Takie
sanktuarium (może to być mała kaplica z obrazem MTA lub wizerunek MTA przy
bocznym ołtarzu w kościele parafialnym) działa jako miejsce duchowej jedności i
przywiązania, a nierzadko stanowi miejsce spotkań i obchodów Dnia Przymierza 18
dnia każdego miesiąca. „Sanktuaria MTA” są lokalnymi sanktuariami, których
historia sięga przed pierwsze sanktuaria filialne. W tym czasie chęć posiadania lokalnego
sanktuarium nie wiązała się jeszcze z pomysłem budowy repliki Prasanktuarium.
Zamiast tego jakaś inna kaplica kupowana lub zbudowana i tam umieszczano
wizerunek MTA. Dla lokalnej Rodziny Szensztackiej, łaski płynące z Sanktuarium wiążą się właśnie z tym Sanktuarium, a w niektórych z nich zainstalowano replikę ołtarza, mimo iż z zewnątrz zachowano unikalny kształt. Większość
takich sanktuariów znajduje się w Niemczech i w Szwajcarii.
Przykłady przydrożnych sanktuariów:
źródło: http://www.tierradepalmares.tur.ar/ |
źródło: http://www.tierradepalmares.tur.ar/ |
źródło: http://www.schoenstatt.org/ |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz