wtorek, 12 lipca 2016

#24 200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego (62 i 63)

Jak co wtorek publikuję odpowiedzi na pytania dotyczące Ruchu Szensztackiego, oparte na książce o. Niehausa "200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego". Samej książki (jeszcze) nie posiadam, dlatego odpowiedzi opieram o wiadomości ze strony Schoenstatt Movement of San Antonio.

Dzisiejsze pytania to nr 62 i 63 z Rozdziału III - O Sanktuarium.







62. Czym jest domowe sanktuarium?
Zobacz KKK 1655-1658 (kościół domowy)

Domowe Sanktuarium jest “domową” formą Sanktuarium. Zazwyczaj składa się z obrazu MTA, Krzyża i innych symboli (jak na przykład wizerunek o. Kentenicha, Prasanktuarium, osobistych symboli, etc.), domowe sanktuarium jest miejscem w domu gdzie łaski płynące z Sanktuarium są zlokalizowane w szczególny sposób. Początki domowego sanktuarium znajdują się w pracy Szensztatu z rodzinami, które instynktownie chciały posiadać „Kącik Szensztacki” w swoim domu. W 1962 – 63 gdy o. Kentenich przebywał w Milwaukee, rodziny, które czuły silną bezradność w wychowaniu dzieci w wierze katolickiej zadali pytanie czy ich domy mogłyby się stać sanktuariami.
Doprowadziło to do rozwoju sanktuarium domowego, jako formy Szensztackiego Sanktuarium. W rzeczywistości, pierwsze domowe sanktuaria zostały poświęcone osobiście przez o. Kentenicha, którego niezmiernie interesowała ta nowa forma działalności MTA w rodzinie. Domowe sanktuarium jest miejscem modlitwy i duchowego spotkania dla rodziny w ich domu. Jeśli rodzina jest zainteresowana posiadaniem domowego sanktuarium, najpierw wypracowują swoją drogę przez Przymierze Miłości, następnie poprzez przygotowanie ich domu na stanie się Sanktuarium MTA. Co finalnie prowadzi do poświęcenia sanktuarium domowego, które normalnie wykonane jest przez księdza, który również błogosławi dom. Tradycje związane z poświęceniem sanktuarium domowego nadają mu Nazwę, a każdy członek rodziny wybiera osobisty przedmiot, który go reprezentuje w domowym sanktuarium; symbole te prezentowane są podczas poświęcenia domowego sanktuarium. Domowe sanktuarium może również rozwijać swoje indywidualne życie, w tym life-stream i własne symbole. Obraz MTA może zostać ukoronowany, symbole własnej grupy Szensztackiej,  lub pewne zwyczaje rodzinne mogą obracać się wokół domowego sanktuarium. Może to pomóc w wspieraniu atmosfery modlitwy w rodzinie i wspomagać poczucie, że każdy ma swoje miejsce w tym specjalnym kąciku, poświęconemu Bogu i MTA. W ten sposób jest to wspaniała manifestacja „domowego kościoła”.
 
przykład domowego sanktuarium, źródło: https://szensztat.katowice.pl 

63. Jak poświęcenie domowego sanktuarium różni się od błogosławieństwa domu?
Błogosławieństwo domu (domostwa) jest powszechną formą błogosławieństwa obejmującego dom każdego Chrześcijanina, który pragnie aby jego dom został pobłogosławiony. Poświęcenie domowego sanktuarium polega na zaproszeniu MTA do przyjścia i zamieszkania w domu w połączeniu z otrzymaniem łask płynących z Szensztackiego Sanktuarium. Nie jest to „wydarzenie jednorazowe”, ale pociąga za sobą stałe wysiłki ze strony członków rodziny, aby przynosić wkład do Skarbca Łask i wspomagać MTA w tworzeniu tego domowego sanktuarium.

Modlitwa o błogosławieństwo domowe

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz