Jak co wtorek publikuję odpowiedzi na pytania dotyczące Ruchu Szensztackiego, oparte na książce o. Niehausa "200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego". Samej książki (jeszcze) nie posiadam, dlatego odpowiedzi opieram o wiadomości ze strony Schoenstatt Movement of San Antonio.
Dziś pytanie nr 32 i 33 Rozdział II - Przesłanie i misja Szensztatu
32. Jaki jest uniwersalny charakter apostolatu nowego człowieka?
O. Kentenich często dodawał trzeci
element do pierwszego celu, mówiąc o formowaniu "nowego człowieka w nowej
wspólnocie" z uniwersalnym charakterem apostolskim (zobacz New vision and Life
o. Niehaus). Odnosi się to do dwóch czynników:
- Nowa osoba jest zupełnie wypełniona apostolskim charakterem. Współcześni mężczyźni i kobiety, którzy są całkowicie złączeni z Chrystusem i Kościołem, każdy aspekt swojego życia – również życie rodzinne, pracę i wykorzystanie osiągnięć nowoczesności – będą widzieć jako apostolski i będą szukać sposobu aby były one owocne dla szerzenia Królestwa Bożego.
- Nowa osoba widzi cały świat jako potencjał dla działalności apostolskiej. Nowoczesna tendencja więc istnieje aby zwiększać możliwości działalności Kościoła i otwierać każde możliwe drzwi dla dzieła apostolatu, łącząc je ze sobą w skuteczną Konfederację Apostolską (patrz pytanie 36).
Dziedziny tych działalności obejmują
wszystkie obszary związane z: formowaniem osobowości, formowaniem prawdziwej
kultury Chrześcijańskiej (patrz pytanie 136), kwestiami sprawiedliwości
społecznej, bioetyki i praw obywatelskich, oraz postępem nauki, ekonomią i
polityką, jako realizacja woli Boga.
33. W jaki sposób “nowy człowiek w nowej wspólnocie” łączy się
z Szensztackim akcentem na świętość?
Celem stworzenia nowego
człowieka i nowej wspólnoty bezpośrednio łączy się z wczesno-Szensztackim
dążeniem do formowania „współczesnego świętego”, czyli świętych,
którzy odpowiadają na wyzwania życia wiarą w dzisiejszych czasach.. Stąd też
nawet „program” stworzony przez o. Kentenicha oparty jest na pytaniach
jak podążać drogą świętości („przyspieszenie naszego samo-uświęcenia jako środek
do transformacji naszej kaplicy w miejsce pielgrzymowania”).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz