wtorek, 3 maja 2016

#14 200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego (32, 33)

Jak co wtorek publikuję odpowiedzi na pytania dotyczące Ruchu Szensztackiego, oparte na książce o. Niehausa "200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego". Samej książki (jeszcze) nie posiadam, dlatego odpowiedzi opieram o wiadomości ze strony Schoenstatt Movement of San Antonio.



Dziś pytanie nr 32 i 33 Rozdział II - Przesłanie i misja Szensztatu 

32. Jaki jest uniwersalny charakter apostolatu nowego człowieka?
O. Kentenich często dodawał trzeci element do pierwszego celu, mówiąc o formowaniu "nowego człowieka w nowej wspólnocie" z uniwersalnym charakterem apostolskim (zobacz New vision and Life o. Niehaus). Odnosi się to do dwóch czynników:
  1. Nowa osoba jest zupełnie wypełniona apostolskim charakterem. Współcześni mężczyźni i kobiety, którzy są całkowicie złączeni z Chrystusem i Kościołem, każdy aspekt swojego życia – również życie rodzinne, pracę i wykorzystanie osiągnięć nowoczesności – będą widzieć jako apostolski i będą szukać sposobu aby były one owocne dla szerzenia Królestwa Bożego.
  2. Nowa osoba widzi cały świat jako potencjał dla działalności apostolskiej. Nowoczesna tendencja więc istnieje aby zwiększać możliwości działalności Kościoła i otwierać każde możliwe drzwi dla dzieła apostolatu, łącząc je ze sobą w skuteczną Konfederację Apostolską (patrz pytanie 36).

Dziedziny tych działalności obejmują wszystkie obszary związane z: formowaniem osobowości, formowaniem prawdziwej kultury Chrześcijańskiej (patrz pytanie 136), kwestiami sprawiedliwości społecznej, bioetyki i praw obywatelskich, oraz postępem nauki, ekonomią i polityką, jako realizacja woli Boga.





33. W jaki sposób “nowy człowiek w nowej wspólnocie” łączy się z Szensztackim akcentem na świętość?
Celem stworzenia nowego człowieka i nowej wspólnoty bezpośrednio łączy się z wczesno-Szensztackim dążeniem do formowania „współczesnego świętego, czyli świętych, którzy odpowiadają na wyzwania życia wiarą w dzisiejszych czasach.. Stąd też nawet „program” stworzony przez o. Kentenicha oparty jest na pytaniach jak podążać drogą świętości („przyspieszenie naszego samo-uświęcenia jako środek do transformacji naszej kaplicy w miejsce pielgrzymowania”).



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz