#17 200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego (37 i 38)

Jak co wtorek publikuję odpowiedzi na pytania dotyczące Ruchu Szensztackiego, oparte na książce o. Niehausa "200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego". Samej książki (jeszcze) nie posiadam, dlatego odpowiedzi opieram o wiadomości ze strony Schoenstatt Movement of San Antonio.

Dziś pytanie nr 37 i 38, Rozdział II - Przesłanie i misja Szensztatu 

37. Kim jest św. Wincenty Pallotti?

Św. Wincenty Pallotti (1795-1850), ksiądz z Rzymu i założyciel “Apostolstwa Katolickiego”, jest prawdopodobnie najbardziej znanym z założycieli Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego (the Society of Catholic Apostolate SAC) znani również jako Pallottini.

Jego “Apostolat Katolicki” (założony w 1835) został zainspirowany przez pragnienie zaangażowania wszystkich Katolików, również świeckich, w rozpowszechnianiu wiary. Pragnął pomóc połączyć ze sobą i ułatwić apostolat Kościoła na skalę światową poprzez zrzeszanie zarówno świeckich, jak i duchownych, koordynowane przez a pars centralis et motrix (centralny i motywujący rdzeń grupy). Doprowadziłoby to do tego, że Apostolat Katolicki byłby bardziej skuteczny zarówno poprzez poprawę kanałów współpracy, jak i mocnego elementu duchowego.

Jego Apostolat Katolicki początkowo odniósł sukces, jednak krótko potem spotkał się z sprzeciwem wysokich władz Kościelnych. W rezultacie jego uniwersalne aspiracje były już w dużym stopniu ograniczone w życiu św. Pallotti, a po jego śmierci jego dzieło zostało zmniejszone do samej powłoki – mianowicie Społeczności Pallottińskiej. Dopiero w XXw. nastąpiło odrodzenie Pallotynów, którzy starali się odzyskać pierwotną misję, w dużej mierze związane z impulsami płynącymi z Szensztatu. Wincenty Pallotti został beatyfikowany w 1950, a kanonizowany 20 stycznia 1963 roku. Często określany jest mianem „promotora apostolstwa świeckich”. O. Kentenich uważał go za założyciela Szensztatu, w odniesieniu do misji Szensztackiej i pomocy w kształtowaniu Światowej Konfederacji  Apostolatu

 

św. Wincenty Pallott, źródło: piotrskarga.pl

38. Czy o. Kentenich był Pallotynem?

O. Kentenich należał do Pallotynów przez około 60 lat. Wstąpił do nowicjatu u Pallotynów w Limburgu, w Niemczech w 1904, złożył pierwsze śluby w 1906 roku, a święcenia pallotyńskiej przyjął w 1910 roku. Po założeniu Szensztatu w 1914, nawiązał do  misji Pallottiego i czuł, że miało to być częścią tego, co rozpoczęło się w Szensztacie. W świetle Opatrzności Bożej, przez wiele lat wierzył, że odpowiedzialność kapłańska za Ruch Szensztacki powinna spoczywać na Pallotynach, nawet proponował, aby cała społeczność Pallotyńska przyjęła Szensztat jako integralną część swojej duchowości. Od 1956 coraz więcej wskazywało na to, że Szensztat i Pallotyni idą osobnymi drogami. W 1964 roku papież Paweł VI zezwolił na oddzielenie Szensztatu od pallotynów, co doprowadziło do powstania odrębnego instytutu (Ojcowie Szensztaccy, 1965), który przejął kapłańskie kierownictwo i inspirację ruchu, a przeniesienie o. Kentenicha od Pallotynów do diecezji Münster, Niemcy, dało mu pełną swobodę pracy na rzecz Szensztatu. Do końca jednak, o.Kentenich uważał się za lojalnego syna Pallottiego i jego misji.

Myślę, że o. Kentenich dużo nauczył się od św. Wincentego Pallotti, a Szensztat wiele ze swoich ideałów i założeń zawdzięcza właśnie temu Świętemu ;)