107. Czym są „prawa organicznego wzrostu”?
Prawa organicznego wzrostu są niezbędnym elementem dla pedagogiki ruchu i skutecznego pielęgnowania życia. Mają długotrwałą tradycję w Szensztacie i są zakorzenione w obserwacji życia i wzrostu. Chociaż istnieje wiele obserwacji, jakie można odnieść do „organicznego wzrostu” (np. jej często pojawiającą się cykliczność), najważniejszymi w nauczaniu O. Kentenicha są:
1. powolność
2. działanie od wewnątrz
3. równoległość we wszystkich częściach ale nie równy stosunek
4. od jednej organicznej całości do innej organicznej całości, i
5. okresowość wybuchów wzrostu (w etapach).
Przykładowo:
Aby skutecznie pielęgnować lokalną więź z Sanktuarium, należy wiedzieć, że powstanie takiej więzi wymaga czasu (buduje się powoli), musi mieć możliwość ogarnięcia osoby od środka (a nie tylko być narzuconą z zewnątrz) oraz jest częścią większego procesu w życiu ( ta więź może, przez pewien czas, pozostawać w tyle w stosunku do wzrostu innych ważnych więzi, jak na przykład przywiązania do Eucharystii) i że każdy wzrost musi zachować integralność osoby jako całości (nigdy nie zmusza człowieka do bycia kimś, kim nie jest). Wreszcie, pomimo ogólnej tendencji życia do powolnego wzrostu (rozwoju), może czasem wybuchnąć i zrobić nagły, znaczny postęp, jak „wiosna” czy też „Nagłe olśnienie”. Jednym z powodów, dlaczego zrozumienie tych praw jest tak ważne jest masowy charakter współczesnego społeczeństwa. W związku z ciągłym zalewaniem wrażeniami i doświadczeniami, prawdziwy wzrost na głębszym poziomie jest często napiętnowany, jak pole zalane przez zbyt dużą ilość deszczu. Celem pedagogiki ruchu nie jest powierzchowny ruch, ale ruch całego człowieka od wewnątrz, a to wymaga czasu i przestrzeni na doświadczenia, aby wrosnąć w więzi i przekonania wyrosnąć na załączniki i wiary oraz rozwinąć przekonania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz