wtorek, 14 lutego 2017

#55 200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego (105)


Jak co wtorek publikuję odpowiedzi na pytania dotyczące Ruchu Szensztackiego, oparte na książce o. Niehausa "200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego". Samej książki (jeszcze) nie posiadam, dlatego odpowiedzi opieram o wiadomości ze strony Schoenstatt Movement of San Antonio.

Dzisiaj pytanie 105 z rozdziału VI "O Szensztackiej pedagogice".





105. Czym jest „pedagogika Ruchu”?
Pedagogika Ruchu widzi edukację jako dynamiczny proces rozwoju, ruchu i życia. Ulubionym powiedzeniem o. Kentenicha było "Życie rodzi życie” mówiące o tym, że można osiągnąć znacznie więcej poprzez żywy kontakt aniżeli poprzez wykłady. Dla niego edukacja obejmowała przyjazne, porywające (pełne energii), uzdrawiające i pełne wyzwań życie. Ta dynamika wzrostu odnosi się zarówno do pojedynczej osoby, jak i wspólnot. Integracja życia. Szensztat jest ruchem eklezjalnym (patrz pytanie2). Jego styl i charyzmat wymaga aby stale zwracać uwagę na i aktywnie wspierać dynamiczne podejście do wiary, duchowości i zaangażowania chrześcijańskiego. Jednak współczesne dynamiczne podejście zwykle przecenia naturalne cele, dobra i „ruch” kosztem innych kluczowych wartości w życiu. Stąd pedagogika ruchu poszukuje połączenia wszystkich poziomów życia zarówno jednostki, jak i wspólnoty. Poszukuje naturalnego wzrostu (w tym wzrostu emocjonalnego, intuicyjnego oraz fizycznego), racjonalnego wzrostu (w tym wzrostu umysłu i woli), nadprzyrodzonego wzrostu (w tym wzrostu w Łasce i Miłości Bożej).To połączenie jest zatem kluczowym elementem świętości dnia codziennego (patrz pytanie 88). Praca z Życiem. Integracja życia wymaga aby wiedzieć jak pogodzić życie i procesy naturalne. Obejmuje to znajomość tego, jak doceniać i wspierać życie na wielu różnych poziomach i jak godzić poziomy, które czasem oddziałują na siebie negatywnie, a czasem pozytywnie. O. Kentenich opracował  czterostopniową drogę obserwacji i refleksji nad życiem (patrz pytanie 106) oraz „prawo organicznego wzrostu” (patrz pytanie 107), aby osiągnąć efektywniejszą współpracę z życiem. Doświadczenie jest również pomocne w poznaniu kiedy ufać życiu i być cierpliwym (np. kiedy coś musi dojrzeć), a kiedy stawiać życiu wyzwania (np. kiedy się zastaje, zakorzenia, spocznie na laurach, czy też egocentryczne) nawet przy zachowaniu tajemnicy Bożego planu, która stoi za każdą osobą i społecznością. Innym typowym dla Szensztatu akcentem w pracy nad życiem jest wspieranie indywidualnej inicjatywy i kreatywności i wspierać styl społeczności, która jednocześnie szanuje różnorodność jednostek i misji oraz scala w jedność, opartej o dane przez Boga życie będące wewnątrz społeczności.
Praca z Life-streamem (Nurtem życiowym).
Z jednej strony, aby dobrze prowadzić i kształtować życie, trzeba również wiedzieć, w jaki sposób inspirować, pielęgnować i szanować większość nurtów życiowych zwanych Life-streamami. Life-stream (nurt/prąd życiowy) ma miejsce, kiedy pewne zdarzenia, pragnienia  czy tendencje (łaski bądź myśli) wspólnie dotykają życia w głębszy sposób.  Jest typowym dla life-streamów, że znajdują oddźwięk u wielu osób, motywując ich do przyłączenia się do tego nurtu poprzez poczucie identyfikacji i aktywnego uczestnictwa w jakiś przedsięwzięciach czy inicjatywach.
„Łapią” za serce i prowadzą do zaszczepienia nowego duchowego wigoru czy też apostolskiego/wspólnotowego zapału. Life-stream może być zarówno krótko-, jak i długotrwały. Długotrwałym life-streamem w Szensztacie jest Life-stream Koronacji, który rozpoczął się w 1939 roku poprzez Akt Koronacji przez Siostry Szensztatu (patrz pytanie 176), a później został przejęty przez Szensztacką Młodzież Żeńską w 1940 roku. Rozeszło się to takim echem po Szensztackich gałęziach, że wkrótce MTA była koronowana w różnych miejscach, poprzez głęboki osobisty akt oddania. Ten nurt trwa po dziś dzień. Krótkotrwałym life-streamem może być jubileusz czy też apostolska inicjatywa, która „chwyta” za serce i pozostawia ślad na tych, którzy byli w niego zaangażowani, nawet jeśli taka inicjatywa trwała tylko rok czy dwa.
Lider wykorzystując pedagogikę ruchu będzie poszukiwać sposobów na integrację, inspirację i promowanie życie, przede wszystkim przez life-streamy. Jest to szczególnie ważne dziś, w dzisiejszym społeczeństwie, kiedy siła współczesnych dóbr materialnych, która może zmieść ważność i energię osoby i wspólnot, jest bardzo duża. Innymi słowy, jeśli ktoś nie wykorzystuje life-streamów do celów duchowych, to bardzo prawdopodobne, że świeckie i materialistyczne trendy, moda i prądy będą kształtować osoby wokół mnie tak silnie, że zabraknie miejsce dla Boga. Trzeba mieć świadomość, że wykorzystanie pedagogiki ruchu wymaga cierpliwości, kreatywności i silnej wiary, że prawdziwie głębokie życie jest kierowane przez Boga i prawdziwie z Nim połączone.

Czasami można stwierdzić, że Life-stream rozwinął się mniej lub bardziej samoistnie. W takiej sytuacji, należy podjąć działanie, aby go wesprzeć i właściwie pokierować. Innym razem, trzeba należy wypróbować różnych sposobów, aby w końcu zyskać oddźwięk i chwycić za serce. Jednak kiedy Life-stream już się ugruntuje, dostrzega się, że wart był długich starań, ponieważ może doprowadzić do znacznie głębszego zaangażowania całego człowieka w każdą lekcję czy pojedyncze działanie. Wśród najbardziej owocnych pracy z life-streamem jest ideał wspólnotowy (patrz pytanie 127).


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz