168. Czym jest 18 października 1914 oraz dlaczego uważany jest
jako “pierwszy kamień milowy”?
Wydarzenie. 18 października
1914 jest dniem założenia Szensztatu. W tym dniu o. Kentenich i Pokolenie
Założycielskie chłopców zgromadzonych w starej kaplicy św. Michała w
Szensztacie, w Niemczech, zawarli Przymierze Miłości z Maryją, Matką Boga
(patrz pytania 49, 67). Celem tego przymierza było ofiarowanie swoich wysiłków
uświęcenia siebie, prosząc Maryję, aby uczyniła kaplicę Miejscem Łaski i ich
„kolebką świętości”. Przemowa, którą o. Kentenich wygłosił tego dnia,
proponując to przedsięwzięcie, obecnie znana jest jako "Pierwszy Akt
Założycielski" (patrz pytania 48, 70, 71).
Znaczenie dla
Szensztatu. Jako dzień założenia 18 października jest uważany za
"pierwszy kamień milowy" w historii Szensztatu. O. Kentenich przedstawił
jego wewnętrzny sens jako "stojący w boskim świetle" lub akt
heroicznej wiary. Heroiczna wiara nawiązuje do wiary w Boskie zaproszenie, aby zawrzeć
Przymierze Miłości oraz wiary w przyjęcie przez Maryję zaproszenia do objęcia
Sanktuarium na swoją siedzibę (patrz pytanie 47). W rezultacie, Szensztat od
zawsze był ruchem silnie koncentrującym się na wierze i odnowie religijnych i
moralnych fundamentów potrzebnych do rozwoju wiary.
Centralnym dla Szensztackiego
charyzmatu jest droga obrana 18 października: ustanowione Przymierze Miłości z Maryją, Matką Boga. To przymierze nie jest
tylko kolejnym środkiem do celu, ale duchem wszystkiego czym jest i jak działa Szensztat.
Stąd, czyjaś przynależność do Szensztatu zaczyna się, gdy zawiera przymierze
miłości (tj. uczynienie przymierza miłości z dnia 18 października swoim
własnym). Wspólnoty są utworzone w taki sam sposób. Lokalne ośrodki Szensztatu
koncentrują się wokół sanktuariów filialnych, sanktuariów domowych lub
przydrożnych kapliczek (patrz pytania 59-65). Cała misja, duchowość,
organizacja i pedagogika Szensztatu jest również owocem tego historycznie
unikalnego Przymierza Miłości (patrz pytanie 69).
Znaczenie dla
życia i wiary katolickiej. Dla tych, którzy pierwszy kamień milowy czynią częścią
swojego życia poprzez przymierze miłości, istnieją konkretne korzyści dla wzrostu
wiary i życia katolickiego:
- Przymierze miłości otwiera nowy i żywy sposób wzrostu w przymierzu, które Bóg rozpoczął w Starym Testamencie, ukończył w Nowym, i uczynił nas jego częścią przez Chrzest.
- Jako wolna, osobista decyzja przymierze to daje nowe możliwości dla wiernych do świadomego decydowania o wierze w Chrystusa i Kościół oraz przyjęcia go jako osobiste zobowiązanie.
- Podobnie jak każde Zawierzenie się Maryi (ofiarowanie się Maryi) (patrz pytania 17, 67), pomaga pogłębiać relację z Maryją. Ta miłość do Maryi prowadzi z kolei do głębszej i bardziej owocnej relacji z Chrystusem i całą Trójcą.
- Nacisk na dążenie do świętości według własnego powołania i stanu pomaga nam bardziej konkretnie realizować powszechne powołanie do świętości, którym Chrystus objął wszystkich swoich uczniów. Zachęta do samokształcenia pomaga również nadać temu powszechnemu powołaniu konkretny kształt w codzienności każdego człowieka (patrz pytanie 128).
- Na podstawie aktu heroicznej wiary, daje nam on dostęp do charyzmatu i rodziny w Kościele, który pielęgnuje silną, praktyczną wiarę, zwłaszcza wiarę w Opatrzność Bożą (patrz pytanie 23).
- Przymierze założycielskie Szensztatu nie jest tylko indywidualnym aktem, ale aktem o silnym wymiarze wspólnotowym, aktem tych, którzy zawarli przymierze i wciągnięci zostali w tę wyjątkową wspólnotę Rodziny Szensztackiej. Daje to bezpośrednie korzyści dla własnego wzrostu w wymiarze wspólnotowym wiary, jako należącego do ludu Bożego.
- Konkretne, lokalne przywiązanie do Sanktuarium jako miejsca łaski pomaga nadać większą trwałość i elastyczność wiary w niespokojnych czasach, a doświadczenie przywiązania do konkretnych miejsc, osób, dat i ideałów pomaga człowiekowi zakorzenić się bardziej w wierze, nadziei i miłość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz