wtorek, 4 października 2016

#36 200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego (81)

Jak co wtorek publikuję odpowiedzi na pytania dotyczące Ruchu Szensztackiego, oparte na książce o. Niehausa "200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego". Samej książki (jeszcze) nie posiadam, dlatego odpowiedzi opieram o wiadomości ze strony Schoenstatt Movement of San Antonio.

Dzisiaj odpowiem na pytanie nr 81 z V rozdziału - O Duchowości Szensztatu.


81. W jaki sposób duchowość Szensztacka jest Maryjna?
Szensztackie poświęcenie Maryi zakorzenione jest w życiu Kościoła. Przez ponad 2000 lat swojego istnienia, Kościół wciąż odnajduje w Maryi swój wzór i Matkę (zobacz Vatican II, Lumen Gentium nr 60-65
O. Kentenich wyróżnił trzy rodzaje poświęcenia Maryi w Kościele – „zwyczajne”, „wielkie” i „nadzwyczaj wielkie”. Zwyczajne poświęcenie Maryi jest klasyczną czcią oddawaną przez każdego Katolika Maryi, jako Matce Bożej i współpracownika w dziele zbawienia. Wielkie i Nadzwyczaj wielkie poświęcenie Maryi umieszcza umiłowanie Maryi w centrum życia duchowego, w sposób który pozwala w konsekwencji na wzrost naszego całego życia w łasce i zwraca naszą uwagę całkowicie na Ewangelię. Kościół zachęca wierzących do sięgania po te wyższe stopnie poświęcenia Maryi, zwłaszcza poprzez głos takich świętych jak Louis Marie Grignion de Montfort. Szensztat zawsze znany był ze swojej nadzwyczaj wielkiej miłości do Maryi.
Typowym dla Szensztatu poświęceniem Maryi jest jego „jakość przymierza”. Przymierze Miłości z MTA zbudowane jest na aktywnej, osobistej relacji z Maryją, ukazuje się to w głębokiej miłości i dążeniu do świętości. Relacja ta kształtowana jest również poprzez silnego ducha partnerstwa. Inne formy poświęcenia Maryi podkreślają bardziej relację zależności, a mniej element ludzkiej współpracy, jednak Szensztat widzi Maryję jako MEDIATRIX, która raduje się naszą dobrowolną współpracą i pragnieniem służenia jako instrument w Jej misji.



Również typową jest “jakość organiczna” Szensztackiego poświęcenia Maryi. Widzi ona miłość Maryi jako część wzrostu całego człowieka w rzeczywistość Ewangelii. W rzeczywistości, miłość Maryi jest tak niesamowitym katalizatorem dla tego wzrostu, że częste obawy, iż Maryja może umniejszyć miłość Chrystusa są całkowicie bezpodstawne. W doświadczeniach Szensztatu, miłość do Maryi stale prowadzi do żywszej miłości Chrystusa, Boga Ojca i Ducha Świętego, nie wspominając o większej miłości do Kościoła i bliźniego.
Innymi cechami Szensztackiego poświęcenia Maryi zawierają wyjątkowe docenienie dla Maryi jako Królowej i Wychowawczyni. Istnieje specjalne miejsce w Szensztacie dla Maryjnego tytułu Królowej, oparte na osobistym doświadczeniu wielu jednostek, rodzin i społeczności, że Maryja naprawdę wykorzystuje swoją królewską moc by wspierać, chronić i prowadzić nas. Znajduje to wyraz w wyraz w koronacji Maryi w wielu Szensztackich Sanktuariach. Maryja postrzegana jest jako ktoś, kto nas kształtuje i formuje, jako jednostkę samą w sobie i w społeczności. Jest to zakorzenione w wymiarze przymierza miłości jako dzieła wychowawczego, zarówno w samowychowaniu potrzebnym do świętości, jak i pomocy, której potrzebujemy dla nas od Maryi aby odnieść sukces w pełnej formacji nas samych i innych na obraz Boga.


Muzyczne wykonanie O Pani moja, o Matko moja w wersji anglojęzycznej


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz