Jak co wtorek publikuję odpowiedzi na pytania dotyczące Ruchu Szensztackiego, oparte na książce o. Niehausa "200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego". Samej książki (jeszcze) nie posiadam, dlatego odpowiedzi opieram o wiadomości ze strony Schoenstatt Movement of San Antonio.
24. Czym jest “znak czasów” ?
Zobacz KKK 302, Gaudium etspes 4, 11 (znaki czasów).
W „znaku czasów” (głosie czasów) Bóg
wyraża Swoją wolę poprzez wszystkie wydarzenia, zarówno w życiu osobistym
każdego człowieka, jak i wydarzenia globalne. Nasz Pan upomniał faryzeuszów:
"Wygląd nieba umiecie rozpoznawać, a znaków czasu nie możecie?" (Mt 16,3).
Bóg mówi do nas i prowadzi nas ścieżkami swojego królestwa przez ludzi, których
spotykamy, książki, które czytamy, konkretne problemy, czy charakter danego
czasu, nagły kryzys lub błogosławieństwo, czyn, który na nas zsyła, lub słowo,
które do nas dopuszcza, lub też drzwi, które przed nami otwiera bądź zamyka…
Boga można odnaleźć w „znakach czasu”, gdzie stara się pozyskać nas okazując
Swą miłość. Jak uczy św. Paweł: "Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują,
współdziała we wszystkim dla ich dobra" (Rz 8,28).
Wymagający głos Boga w
czasie wymaga:
- Posiadania głębokiej wiary w życiu codziennym („Nic nie jest dziełem przypadku – wszystko pochodzi od Boskiej Opatrzności”)
- Bycie uważnym na wydarzenia wokół nas, zarówno te na dużą skalę (wydarzenia w Kościele czy w świecie), jak i na małą (wydarzenia osobiste czy rodzinne). Jednym ze sposobów na te wymagania jest szensztacka metoda medytacji (patrz pytanie 92)
- Rozeznanie Bożej woli. O. Kentenich stworzył czterostopniowy proces obserwacji i refleksji nad życiem (patrz pytanie 106).
25. Czym jest głos duszy?
“Głos duszy” jest
sposobem Boga na rozmowę z człowiekiem poprzez tendencje i poruszenia duszy.
Bóg stworzył każdą duszę z dozą wrażliwości i z przeznaczeniem na konkretną
misję, a reakcje na wydarzenia i okoliczności są Boskim sposobem na ujawnienie
tej misji. Głos duszy można dostrzec z takich rzeczy jak spontaniczne reakcje,
aspiracje, pragnienia, ideały, lęków i intuicji. Zalicza się do tego głos
świadomości oraz pewność własnego powołania. Jest on kształtowany przez
temperament i indywidualny sposób rozwiązywania problemów. Oświecony głos duszy
będzie starał się być wrażliwy na
natchnienia łaski i otwarty na dary Ducha Świętego. Ze względu na to, że
głos duszy jest najbardziej subiektywnym z trzech głosów, jest on najbardziej
narażony na oszustwa wynikające egoizmu, strachu, rywalizacji, dumy, pożądania
lub lenistwa. Trzeba więc zawsze dbać, aby słuchać tego głosu w połączeniu z
pozostałymi dwoma głosami, zwłaszcza głosem porządku bytu. Niemniej
jednak, głos duszy jest niezastąpiony, jeśli chodzi o rozeznanie woli Bożej, bo
łączy nas najgłębiej z tym, kim jesteśmy. Można stać się bardziej dostroić do
autentycznego głosu duszy poprzez wytworzenie głębokiej duchowości przymierza i
praktycznej wiary w Opatrzność Bożą. Posłuszeństwo zgodnie z naszą sytuacją
(stanem) życiową, pełnomocnictwo In Blanco i Inscriptio również może pomóc nam
przezwyciężyć arbitralną i egocentryczną stronę głosu duszy.
W “głosie porządku
bytów” Bóg mówi do nas poprzez obiektywną rzeczywistość – tę naturalną, oraz
nadprzyrodzoną. Zalicza się do tego zarówno mówienie poprzez naturalne i
pozytywne prawo, jak i prawo natury i prawa społeczeństwa, przykazania i nauki
Kościoła. Bóg mówi do nas również poprzez obiektywne fakty o tym, kim jestem
jako człowiek oraz charakterystykę i historię jego rodziny lub społeczności.
Pewne realia, takie jak
osobisty temperament i talent lub sposoby korzystania z wolnej woli w
przeszłości (wybór powołania, konsekwencje swoich działań) nie mogą być
ignorowane w rozeznawaniu woli Bożej. Na przykład, gdy wybrano powołanie, jest
się zobowiązanym, aby żyć zgodnie z nim i wypełniać powierzone obowiązki. O.
Kentenich znaczenie tego głosu oparł o spostrzeżenie: Ordo essendi est ordo agendi, czyli porządek bytu jest porządkiem
działania. Oznacza to, że kolejność wszechświata i naszego konkretnego bytu
ustanawia pewne normy - zarówno negatywne (obiektywne ograniczenia, poza
którymi czyjeś działania są niemoralne lub niezgodne z własną misją), jak i te
pozytywne (wyzwania i zadania, które są związane z dobrami, które Bóg nam
powierzył).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz