#95 200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego (181 i 182)

Jak co wtorek publikuję odpowiedzi na pytania dotyczące Ruchu Szensztackiego, oparte na książce o. Niehausa "200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego". Miłej lektury!

Dzisiaj pytania 181 i 182 z VIII (ostatniego rozdziału książki) "O Historii Szensztatu".

181. Czym jest “Cud Świętej Nocy” (Cud Bożego Narodzenia)?

Począwszy listu Siostry Mariengard do Dzieciątka Jezus i odpowiedź o. Kentenicha (Boże Narodzenie 1941 rok, patrz pytanie 180), Rodzina Szensztacka zaczęła wyrażać dążenie do uwolnienia o. Kentenicha z więzienia w kategoriach "cudu Świętej Nocy." W dziecięcym języku Mariengarten ("Ogrodu Maryi"), jeśli tylko Szensztat stanie się kwitnącym ogrodem, stanie się cud obiecany na "Świętą Noc" ( w języku niemieckim określa się tak noc z Wigilii na I Dzień Bożego Narodzenia).

Gdy o. Kentenich wrócił bezpiecznie do Szensztatu w dniu 20 maja 1945 roku, co od razu uznane zostało za spełnienie tej obietnicy i postrzegane jako realizację "Cudu Świętej Nocy."

Gdy o. Kentenich został wysłany na wygnanie (patrz pytania 189-190) i rozpoczęła się nowa fala dążenia do jego wolności, wiele kręgów dostrzegało w tym światło Ogrodu Maryi i modlili się o „Drugi cud Świętej Nocy." Pięknym darem Bożej Opatrzności było rzeczywisty dzień powrotu o. Kentenicha z okresu wygnania do Szensztat, Niemcy miał miejsce 24 grudnia 1965 roku - w istocie Święta Noc!

182. Czym jest “Gromniczna Wizja”?

"Gromniczna Wizja" odnosi się do wewnętrznej pewności, którą o. Kentenich odczuł dwa tygodnie po 20 stycznia 1942 roku. Wzrosło w nim przekonanie, że Bóg udzielił mu wolności i zapewnił łaskawą przyszłość jego Ruch dlatego, że dobrowolnie postanowił udać się do obozu koncentracyjnego. Dzień, w którym to się stało, 2 lutego 1942, znany jest tradycyjnie jako święto "Matki Boskiej Gromnicznej" (Ofiarowania Pańskiego), stąd tytuł "Gromnicznej Wizji".

Termin "wizja" nie wynika z żadnego rodzaju objawienia lub innego niezwykłego zjawiska, ale z przekonania, inspirowanego łaską. Ponieważ otrzymane przekonanie zawierało fakt, że Szensztat przetrwa, aby się rozwijać i być błogosławieństwem dla Kościoła, termin "Gromniczna Wizja" stosowana była również do opisania modlitwy, aby papież i biskupi również doszli do tego samego przekonania o Szensztacie jako prawdziwym dziele Boga i jako źródło trwałego błogosławieństwa dla Kościoła.