#92 200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego (176 i 177)

Jak co wtorek publikuję odpowiedzi na pytania dotyczące Ruchu Szensztackiego, oparte na książce o. Niehausa "200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego". Miłej lektury!

Dzisiaj pytania 176 i 177 z VIII (ostatniego rozdziału książki) "O Historii Szensztatu".

176. Jakie centralne wydarzenia ukształtowały lata od 1935 do 1939?

Lata 30. XX w. z roku na rok coraz bardziej okrywały się cieniem nazistowskich prześladowań. Jednak te same prześladowania doprowadziły do przyspieszenia wzrostu w odniesieniu do głębi Przymierza Miłości. Oto kilka najważniejszych:

• 1935: O. Kentenich obchodzi swój Srebrny Jubileusz, stwierdza swoją osobistą wdzięczność każdemu członkowi Szensztatu, za wkład w jego kapłaństwo.
• 1937: Publikacja „Świętość w życiu codziennym” (przez s. M. Anette Nailis) pierwszej istotnej książki o duchowości Szensztackiej.
• 1939 (kwiecień): Gestapo konfiskuje Pallotyńskie Seminarium w Szensztat w celach szkolenia nauczycieli nazistowskich. Ponieważ szkoła skierowana jest bezpośrednio w dół na Prasanktuarium, ruch zaczyna obawiać się, że Sanktuarium może zostać zamknięte w dowolnym momencie.
• 1939 (31 maja) w odpowiedzi na zagrożenie dla sanktuarium, kurs Indivisa  Sióstr Szensztackich tworzy w nocy ludzki łańcuch wokół Sanktuarium i oferuje się je bronić, nawet swoim życiem.
• 1939 (1 września) rozpoczyna się II wojna światowa.
• 1939 (18 października): Na 25-lecie Szensztackiego, Ruch składa ​​pierwszy akt "czeku in Blanco" (patrz pytanie 76) w świadomości, że zwycięstwo nad szatańską siłą może przyjść tylko poprzez całkowity dar z siebie dla MTA. O. Kentenich, w Szwajcarii, wysyła wiadomość obecnie znaną jako "Drugi Akt Założycielski" (patrz pytanie 177).
• 1939 (10 grudnia): Szensztackie Siostry Maryi koronują MTA w Prasanktuarium, a o. Kentenich dokonuje formalnego aktu ukoronowania. To daje wizualny wyraz aktu „pełnomocnictwa in Blanco” z dnia 18 października i pewności, że Maryja będzie wykorzystywać swoją moc do pokonania sił ciemności działające w świecie. Jest to początek tego, co później stało się strumieniem koronacji [MTA] w Szensztacie.

177. Jaki jest „Drugi Akt Założycielski”?

Ze względu na swoje zobowiazania w Szwajcarii Ojciec Kentenich nie mógł być obecny na obchodach Srebrnego Jubileuszu Szensztatu obchodzonego 18 października 1939 roku. Zamiast tego przesłał długą wiadomość zatytułowaną „Słowa na  Godzinę” (Worte zur Stunde) aby utwierdzić Rodzinę Szensztacką w duchu i misji 18 października 1914. Powstałe z tego kompedium Duchowości Szensztackiej zyskało tak ogromne znaczenie, że został określony Drugim Aktem Założycielskim.

Dokument ten jest tekstem dziękczynnym dla MTA i odnowieniem szensztackiego przyrzeczenia złożonego Jej 18 października 1914 roku. W pobudzającej litanii błogosławieństw (AZ nr. 5-18) opowiada na wiele sposobów, jak Maryja okazała swoją miłość i moc w ciągu 25 lat historii [Szensztatu]:

„To, co zawarte jest w Akcie Założycielskim jako nadzieja i prośba, dosłownie stało się rzeczywistością: Matka Boża umieściła tutaj swój tron łask w szczególny sposób i z niego objawia światu w różny sposób swoją wspaniałość. Stała się naszą Matką i Królową...” (AZ nr. 18).

Następnie dokument wzywa Rodzinę Szensztat do pozostania wiernym fundamentom, na których powstała, przywołując pamięć Józefa Englinga, jako promiennego przykładu prawdziwego ducha Szensztatu. [O. Kentenich] przedstawia następnie trzy wezwania dla Szensztatu w bitwach naszych czasów (AZ nr.50):

1. Pielęgnuj bardzo troskliwie świadomość otrzymanego od Boga posłannictwa i pełnienia roli Jego narzędzia.
2. Trwaj mocno i niewyrusyeie przy swoim wybitnie maryjnym charakterze.
3. Postaw znów na pierwszym planie wkłady do kapitału łask Mater Ter Admirabilis.

W pozostałej części dokumentu [o. Kentenich] podkreśla znaczenie aktu zawierzenia w duchu in Blanco, które Rodzina Szensztacka tego dnia zawarła  z MTA (patrz pytanie 76).