162. Dlaczego historia jest tak ważna dla Szensztatu?
Historia
chrześcijaństwa pielęgnuje relację z Bogiem poprzez żywą pamięć o chwilach Jego
wyjątkowej interwencji i działania w naszym życiu osobistym i historii
ludzkości. Jest zatem dostosowana do "inbreak of the divine" jak Bóg
objawia swoje przymierze z Kościołem.
Aby zrozumieć tę
prawdę, wystarczy przypomnieć sobie historię przymierza Starego Testamentu (np.
Noego, Abrahama, Mojżesza, czy Dawida) i Nowego Testamentu ustanowionego w
Chrystusie (przypominane każdego roku w czasie najważniejszych świąt
liturgicznych Kościoła). Pokazuje to konkretną drogę Bożego zaproszenia i
odpowiedzi człowieka w przeszłości oraz nadaje kierunek na poszukiwanie woli
Bożej w teraźniejszości i przyszłości. Szensztacka duchowość przymierza (patrzpytanie 86) jest wrażliwa na konkretną historię przymierza miłości z MTA jako
szkoły, która pomaga nam wzrastać w przymierzu z Bogiem.
Co więcej, historia
ta postrzegana jest w świetle praktycznej wiary w Bożą Opatrzność. Stąd też,
najbardziej kluczowe wydarzenia w historii rzucają światło na tożsamość i misję
Szensztatu. Przypominanie i ponowne ich przeżywanie pomaga zabezpieczyć tę
tożsamość i misję w zmieniających się czasach, i pomaga zagwarantować
autentyczny wkład Szensztatu w odnowę naszych czasów. Jako założyciel,
zastanawiając się nad historią Szensztatu, o. Kentenich uznał pewne dokumenty i
wydarzenia jako kluczowe i decydujące. Nazwał je "Aktami założycielskimi"
(patrz pytanie 70) i "czterema kamieniami milowymi" (patrz pytanie18), które w tym rozdziale (O historii Szensztatu) rozpatrywane będą wraz z
innymi ważnymi wydarzeniami.
Akty
założycielskie: patrz pytania 166, 168, 177, 184
Kamienie milowe: patrz
pytania 168, 179, 187, 193
163. Co znaczy "Stary Szensztat"?
"Stary
Szensztat" odnosi się do historii miejscu powstania Szensztatu, w okresie
przed wykupieniem go przez Pallotynów w 1901. W czasie panowania Bernarda z
Clairvaux (1090-1153), dobry przyjaciel biskupa Bernarda z Albero Trewiru, założył
klasztor augustianów, jako część nowego dzieła ewangelizacyjnego zachodnich
Niemiec. Klasztor ten został założony, zgodnie z oficjalnym dokumentem
biskupim, w dniu 25 października 1143 roku w "eyne schoene Statt" ("piękne miejsce"), obecnie Szensztat koło Vallendar.
Po około
osiemdziesięciu latach zakończono budowę "Klasztoru Matki Bożej z
Szensztat" (święci patronowie: Matki Boża, Jan Chrzciciel, później św.
Barbara) i wkrótce został wypełniony wieloma powołaniami. Ten intensywny czas trwał
ponad 100 lat. W XIV w., w czasach ogólnego kryzysu życia religijnego, opactwo
stracił tak wiele sióstr, że musiało zostać rozwiązane w 1436 roku Drugie
założenie nastąpiło w 1487 roku, ale czas próby reformacji doprowadziły do ponownego
wyludnienia domów zakonnych i opactwo zostało zamknięte na dobre w 1567 r.
Z wyjątkiem dwóch
wież zachodnich, stary kościół i klasztor zostały całkowicie zniszczone przez
Szwedów podczas wojny trzydziestoletniej (1618-1648), a to, co pozostało popadło
w zapomnienie aż do chwili kiedy niejaki pan Dorsenmagen stał się jego
właścicielem w XIX w. To od niego Ojcowie Pallotyni kupili nieruchomość w 1901
roku.
Wiadomo, iż
cmentarz klasztorny posiadał kaplicę św.Michała od co najmniej 1319 roku.
Prawdopodobne, że została ona zniszczona przez Szwedów w 1633 roku. W 1681 roku
kaplica została odbudowana na dawnych fundamentach. Ona również przeszła na
własność Pallotynów w 1901r, a w 1914 stała się Szensztackim Sanktuarium.
164. Kiedy zaczął się “nowy Szensztat”?
Początek “nowego
Szensztatu” datuje się na 1901 rok, kiedy Pallotyni nabyli stary klasztor i
ziemię. Przywrócili mu religijne przeznaczenie poprzez utworzenie szkoły z
internatem dla liceum seminaryjnego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz