#6 200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego (9,10 i 11)

Jak co wtorek publikuję odpowiedzi na pytania dotyczące Ruchu Szensztackiego, oparte na książce o. Niehausa "200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego". Samej książki (jeszcze) nie posiadam, dlatego odpowiedzi opieram o wiadomości ze strony Schoenstatt Movement of San Antonio.

Dziś pytanie nr 9, 10 i 11

9. Czym są “trzy punkty kontaktowe”?

W Szensztacie mówi się o “trzech punktach kontaktowych” lub podstawowe powiązania, jakie są potrzebne do pełnego zrozumienia i wrośnięcia w życie Ruchu. W niemieckim lub angielskim określane mianem „trzy H”: Haupt (Head; Głowa) – o. Kentenich, Herz (Heart; Serce) – Matka Boża Trzykroć Przedziwna, Haus (Home; Dom) – Sanktuarium. Obraz „trzech punktów kontaktowych” pochodzi od idei prądu trójfazowego, w niektórych przypadkach wystarczą dwa bolce aby połączyć je z gniazdkiem kontaktowym. Jednak w celu bezpieczeństwa i pełni energii elektrycznej wymaga się, aby kontakt miał trzy bolce.

 10. Czym jest Sanktuarium Szensztackie?

Sanktuarium Szensztackie to Szensztackie Miejsce Łaski.

Prasanktuarium w Szensztat, źródło: www.siostry.szensztat.pl/ 

Fizycznie, może pomieścić około 30 osób, a swoją architektoniczną formą przypomina wiele podobnych niewielkich kapliczek w Regionie Nadreńskim w Niemczech.

Sanktuarium jest poświęcone Maryi noszącej miano Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej z Szensztatu i stało się miejscem łaski dla ludzi z całego świata, tworząc serce i główne centrum międzynarodowego Ruchu Szensztackiego. Szensztat powstał w 1914 roku, kiedy Maryja została zaproszona do „zamieszkania” w Szensztackim Sanktuarium i uczynienia z niego miejscem łaski i pielgrzymowania.

W przeciwieństwie do innych Sanktuariów Maryjnych, jak na przykład w Guadalupe, Lourdes czy Fatimie w Szensztat nie nastąpiły żadne objawienia czy niezwykłe zjawiska. Był to akt rozeznania, oparty na tych samych źródłach, które dostępne są dla wszystkich Chrześcijan.  Wyjątkowość Szensztatu nawiązuje do idei ducha "codziennej świętości" i związanych z nim  „cudami”, nie tyle fizycznymi cudami, jak "cudami moralnymi", to znaczy, cudów „poczucia bycia w domu”, wewnętrznej przemiany i uzyskaniu zapału do głoszenia Ewangelii i życia wiarą. Od 1943 roku, Szensztat ustanowił „filialne sanktuaria” w różnych krajach na całym świecie. Te idealne repliki Prasanktuarium z Szensztat mają udział we wszystkich łaskach Prasanktuarium, rozszerzając zasięg Szensztatu jako miejsca łaski. Szacuje się, że każdego roku od 3 do 4 milionów pielgrzymów odwiedza ponad 190 Sanktuariów Szensztackich na całym świecie.

11. Jakie są trzy łaski płynące z Sanktuarium?

Typowy sposób w jaki Bóg doświadcza pielgrzymów w Szensztackich Sanktuariów przedstawia się w postaci trzech “łask płynących z Sanktuarium”:

1.      Łaska zadomowienia

2.      Łaska wewnętrznej przemiany

3.      Łaska gorliwego i owocnego apostolstwa

Łaski te nawiązują do błogosławieństw, których powszechnie doświadczają pielgrzymujący do Sanktuarium i w Nim się modlących.

Pierwsza łaska – poczucia przebywania w domu. Wielu pielgrzymów pierwszy raz przebywających w Sanktuarium doświadczają uczucia bycia w domu, co może być wyjaśnione jako matczyna obecność Najświętszej Matki. Częstym doświadczeniem pielgrzymów podróżujących za granicą jest poczucie powrotu do domu w chwili przekroczenia progu sanktuarium, nawet jeśli kompletnie nie znają danego kraju, jego kultury czy języka; podobieństwo Sanktuariów pomaga im doświadczyć tego uczucia nawet w nieznanym czy nieprzyjaznym otoczeniu.

Łaska wewnętrznej przemiany ma miejsce w Sanktuarium, zwłaszcza dla tych, którzy poważnie traktują moc Maryi jako Wychowawczyni. Wiele osób doznało uczucia zmiany swojego życia  na lepsze poprzez ingerencję Maryi w Sanktuarium.

Łaska gorliwości i owocnego apostolstwa uzdalnia do dzielenia się wiarą lub dawania jej świadectwa, w sposób zmieniający nie tylko własne życie, ale także życie innych ludzi. Jako centrum apostolskiego ruchu odnowy Sanktuarium Szensztackie stanowi również „epicentrum” wielu apostolskich działań tak dużych, jak i małych.